آرشیو دی ماه 1399

اينتل سال گذشته ميلادي اولين سري از پردازنده‌هاي نسل يازدهم «تايگر ليك» را روانه بازار كرد و حالا در نمايشگاه CES 2021 اولين پردازنده‌هاي نسل يازدهم سري H معرفي شده‌اند كه از ويژگي‌هاي تايگر ليك مانند ليتوگرافي ۱۰ نانومتري و گرافيك مجتمع Xe بهره مي‌برند و قدرت لپ‌تاپ‌هاي گيمينگ سبك و باريك را افزايش مي‌دهند.

اولين سري از پردازنده‌هاي نسل يازدهم سري H فوق‌العاده قدرتمند نيستند و حداكثر توان طراحي حرارتي آن‌ها به ۳۵ وات مي‌رسد كه كمتر از توان حرارتي ۴۵ وات قدرتمندترين پردازنده‌هاي گيمينگ مخصوص لپ‌تاپ اين كمپاني است.

نسل جديد پردازنده‌هاي ۳۵ واتي سري H در بهترين لپ‌تاپ‌هاي گيمينگ استفاده نمي‌شوند، با اين حال عملكرد قابل توجهي از خود نشان مي‌دهند. اين پردازنده‌ها با وجود تعداد هسته‌هاي كمتر و همچنين توان طراحي حرارتي نه چندان بالا، عملكرد لپ‌تاپ‌هاي كوچك و سبك را بهبود مي‌‌دهند.

 

اينتل در نمايشگاه CES 2021 توجه ويژه‌اي به پردازنده جديد Core i7-11375H از سري H35 داشت كه از ۴ هسته و ۸ رشته بهره مي‌برد و فركانس بوست آن به ۵ گيگاهرتز مي‌رسد. اين پردازنده سريعترين عملكرد تك رشته‌اي را در تمام لپ‌تاپ‌ها از خود نشان مي‌دهد و تنها بهترين پردازنده‌هاي ۴۵ واتي سري H سال گذشته اينتل مي‌توانند با آن رقابت كند.

طبق ادعاي اينتل پردازنده Core i7-11375H در بخش تك رشته‌اي تا ۳۰ درصد از سريعترين پردازنده ۴۵ واتي AMD يعني 4900H و پردازنده ۳۵ واتي 4800HS سرعت بالاتري دارد. البته اين كمپاني اشاره‌اي به سرعت اين پردازنده‌ها در بخش چندرشته‌اي نكرد چرا كه نمايندگان AMD هسته‌هاي بيشتري دارند.

 

پردازنده‌هاي نسل يازدهم سري H اينتل از واي فاي ۶ و واي فاي 6E، تاندربولت ۴، رم DDR4 با حداكثر فركانس ۳۲۰۰ مگاهرتز و رم LPDDR4/x با حداكثر فركانس ۴۲۶۶ مگاهرتز و PCIe Gen 4.0 پشتيباني مي‌كنند. در بخش گرافيك شركت‌ها مي‌توانند به گرافيك مجتمع پرقدرت Xe-LP بسنده كنند يا اينكه محصولات خود را با گرافيك‌هاي مجزاي كمپاني‌هاي مختلف مانند انويديا در اختيار مشتريان قرار دهند.

منبع:

https://digiato.com/article/2021/01/12/%d9%be%d8%b1%d8%af%d8%a7%d8%b2%d9%86%d8%af%d9%87-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d9%86%d8%b3%d9%84-%db%8c%d8%a7%d8%b2%d8%af%d9%87%d9%85-%d8%b3%d8%b1%db%8c-h-%d8%a7%db%8c%d9%86%d8%aa%d9%84/

در سال ۲۰۱۲ ميلادي مي توانستيد يك پردازنده چهار هسته‌اي و هشت رشته‌اي با فركانس كاري پايه ۳.۵ گيگاهرتز و فركانس توربو ۳.۹ گيگاهرتز بخريد. در سال ۲۰۱۸ هم مي‌توانستيد پردازنده‌اي با فركانس كاري پايه ۳.۵ گيگاهرتز و فركانس توربو ۳.۹ گيگاهرتز بخريد كه اين بار ۱۶ هسته و ۳۲ رشته پردازشي داشت. اين پردازنده Threadripper 2950x بود و با قيمتي دو برابر بيشتر از قيمت Core i7-3770K سال ۲۰۱۲ از راه مي‌رسيد.

دقيقا چه اتفاقي دارد مي‌افتد؟ آيا براساس قانون مور كه در سال ۱۹۷۵ مطرح شد و مي‌گويد تراكم ترانزيستوري روي يك مدار، هر دو سال دو برابر مي‌شود، نبايد پردازنده سال ۲۰۱۸ با فركانس كاري ۲۸ گيگاهرتز كار مي‌كرد؟ بله، مي‌توانيد اكنون يك پردازنده i9 با فركانس ۵ گيگاهرتز بيابيد،‌ اما پردازنده Core i3-10100 اينتل در سال ۲۰۲۰ همراه با چهار هسته و هشت رشته از راه مي‌رسد و با فركانس ۳.۶ و ۴.۳ گيگاهرتز، همچنان مشخصاتي مشابه پردازنده i7 سال ۲۰۱۲ دارد.

بنابر قانون مور، پرفورمنس كامپيوترها بايد در هر دو سال دو برابر شود، اما اين بيشتر از اينكه يك قانون باشد، يك خط مشي است. و مي‌توان با قطعيت كامل گفت كه اين روزها ديگر چنين سطحي از پيشرفت مداوم را شاهد نيستيم. حال اين سوال مطرح مي‌شود كه چرا اين ركود پرفورمنس اتفاق افتاد و در آينده مي‌توانيم منتظر افزايش پرفورمنس كامپيوتري در چه حوزه‌اي باشيم؟

 

اين سوال ذهن برخي از مستعدترين اذهان MIT را به خود مشغول كرده و آن‌ها در يكي از شماره‌هاي ژورنال Science پرسيده‌اند كه: «چه چيزي بعد از قانون مور، پرفورمنس كامپيوتري را به پيش مي‌راند؟»

نويسندگان يكي از عوامل بروز مشكل را، اتكاي طولاني‌مدت اينتل بر پروسه ۱۴ نانومتري از سال ۲۰۱۴ دانسته‌اند، اما اين تنها عامل نيست. آن‌ها مي‌گويند روند مينياتوري كردن سخت‌افزار، بهرحال يك روز به پايان مي‌رسيد. آن‌ها در بخشي از مقاله خود مي‌گويند «اگرچه تكنولوژي نيمه‌هادي احتمالا قادر به دستيابي به ترانزيستورهاي حتي ۲ نانومتري باشد، روند مينياتوري كردن احتمالا با دستيابي به ۵ نانومتر متوقف شود و دليلش، بازده نزولي است.» همينطور كه به ابعاد اتمي نزديك‌تر مي‌شويم (يك اتم سيليكون ابعادي معادل ۰.۱۴۶ نانومتر دارد)، هزينه توليد به شكل چشمگيري افزايش مي‌يابد.

منبع:

https://digiato.com/article/2021/01/07/%d8%a8%d8%a7-%d8%b1%d8%b3%db%8c%d8%af%d9%86-%d8%a8%d9%87-%d9%84%d8%ad%d8%b8%d8%a7%d8%aa-%d9%be%d8%a7%db%8c%d8%a7%d9%86%db%8c-%d9%82%d8%a7%d9%86%d9%88%d9%86-%d9%85%d9%88%d8%b1%d8%8c-%d9%82%d8%af%d9%85/

تقريبا هر روز در اخبار راجع به حملات سايبري جديد مي‌شنويم و هكرها به ديتابيس‌هاي هرجور سازماني كه بتوان فكرش را كرد رخنه مي‌كنند، از شركت‌هاي تامين‌كننده خدمات فروم‌هاي اينترنتي و شبكه‌هاي اجتماعي گرفته تا آژانس‌هاي بزرگ دولتي و كمپاني‌هاي چند مليتي. اما چه چيزي باعث مي‌شود كه يك كمپاني، هدف جذاب‌تر نسبت به كمپاني ديگر براي هكرها باشد؟‌ آيا هكرها روشي مشخص در انتخاب قربانيان خود دارند؟ و اگر بله، آيا سازمان‌ها مي‌توانند با شناسايي اين رويكردها به شكلي موثرتر از خود دفاع كنند؟

انواع هكرها

 

پيش از اينكه بررسي كنيم هكرها چطور به انتخاب اهداف خود مي‌پردازند، بايد بررسي كنيم كه اين هكرها چه كسي هستند. در دنياي كنوني مي‌توانيد گستره وسيعي از هكرها را بيابيد كه هركدام انگيزه‌هاي خودشان را در انتخاب قربانيان و تاكتيك‌هاي حمله دارند.

مي‌توان بحث كرد كه به لطف فعاليت‌هاي گسترده گروه‌هايي نظير انانيموس، شناخته‌شده‌ترين نوع هكرها «هكتيويست‌ها» هستند. اين هكرها معمولا تجربه اندكي دارند، به صورت تنها يا در قالب گروه‌هاي كوچك دست به فعاليت مي‌زنند و معمولا هم كم‌ سن‌ و سال‌تر از ديگر هكرها به حساب مي‌آيند. نيروي پيشرانه هكتيويست‌ها، ايدئولوژي است و معمولا انستيتوها و كمپاني‌هايي را هدف قرار مي‌دهند كه نقطه‌نظرهايي مغاير با نظرات خودشان دارند. هكتيويست‌ها به صورت معمول در صدد انتشار عمومي اطلاعاتي برمي‌آيند كه از شبكه‌ها و وب‌سايت‌هاي هدف خود ربوده‌اند و به اين كار به چشم فرمي از اعتراض نگاه مي‌كنند.

هكتيويست‌ها پيشتر گروه‌هاي تروريستي مانند داعش و نئونازي‌هاي آمريكايي، سازمان‌هاي دولتي و كمپاني‌هاي خصوصي را نيز هدف قرار داده‌اند. اگرچه متدهاي آن‌ها مي‌تواند حسابي جلب توجه كند، اما اين نوع از هكرها امروز به ندرت يافت مي‌شوند.

در طرف مقابل هكتيويست‌ها كه دغدغه‌هاي اجتماعي و سياسي دارند، رايج‌ترين نوع از هكرها را مي‌يابيم كه مجرماني سايبري با مقاصد مالي هستند. اين هكرها معمولا با سينديكاهاي جرايم سازمان‌يافته در ارتباط هستند، از مدت‌ها پيش، پتانسيل‌هاي جرايم آنلاين براي كسب درآمد را درك كرده‌اند و گستره وسيعي از كمپين‌هاي حملات سايبري را براي دستيابي به اهداف خود به كار مي‌گيرند. بسياري از فعاليت‌هاي آن‌ها -مانند كلاه‌برداري‌هاي فيشينگ و كمپين‌هاي باج‌افزار- به‌گونه‌اي طراحي شده‌اند كه در ابعاد وسيع پياده‌سازي شوند و با تحت تاثير قرار دادن بيشترين قربانيان بالقوه،‌ احتمالا درآمدزايي را بالاتر ببرند.

 

ساير استراتژي‌ها هدفمندتر به حساب مي‌آيند: بسياري از حملات شامل شناسايي سازمان‌هاي ثروتمند و استفاده از متد فيشينگ نيزه‌اي يا رخنه مستقيم به درون شبكه مي‌شوند تا عمليات‌هاي كلاه‌برداري، سرقت يا باج‌گيري به سرانجام برسند. اين دست از حملات معمولا سازمان‌هاي بخش خصوصي را هدف قرار مي‌دهند كه معمولا ثروتمندتر از اشخاص حقيقي و حقوقي در بخش دولتي به حساب مي‌آيند.

دسته‌بندي ديگر و اصلي هكرها، آن‌هايي هستند كه با حمايت دولتي دست به فعاليت مي‌زننند. اين هكرها زير چتر دولت‌هاي خاص كار كرده و به جاي آن‌ها، حملات سايبري را ترتيب مي‌دهند. براي اينكه به راحتي بتوان تمام ماجرا را تكذيب كرد، اين هكرها معمولا هكتيويست يا مجرمان سايبري معمولي هستند كه به صورت پروژه‌اي در استخدام دولت در مي‌آيند، اما گاهي اين همكاري شكلي پيشرفته‌تر به خود مي‌گيرد و هكرها به عضويت سازمان‌هاي اطلاعاتي آن دولت هم در مي‌آيند.

منبع:

https://digiato.com/article/2020/12/30/%d8%a7%d9%85%d9%86%db%8c%d8%aa-%d8%a8%d9%87-%d8%b2%d8%a8%d8%a7%d9%86-%d8%b3%d8%a7%d8%af%d9%87-%d9%87%da%a9%d8%b1%d9%87%d8%a7-%da%86%d8%b7%d9%88%d8%b1-%d8%a7%d9%87%d8%af%d8%a7%d9%81-%d8%ae%d9%88%d8%af/

اپليكيشن «كليپ دراپ»، برنامه جديدي است كه به كاربران اجازه مي‌دهد با دوربين گوشي خود از اشيا و تصاوير مختلف عكس بگيرند و آن را به راحتي و با سرعت به برنامه‌هاي مختلف دسكتاپ منتقل كنند.

در حال حاضر نسخه بتا اپليكيشن «ClipDrop» در دسترس كاربران قرار دارد. ويديوهاي تهيه شده از اين برنامه نشان ميدهد كه كليپ دراپ مي‌تواند تصاويري مختلف از گياهان گرفته تا تصاوير روي مجلات و تلويزيون را كپي كرده و به برنامه ديگري منتقل كند.

كاربران مي‌توانند با كمك اين اپليكيشن‌ تصاوير مختلف را به متن كتاب، وب‌سايت‌ها و نرم افزارهاي مختلف از جمله فتوشاپ وارد كنند. كلپ دراپ در فتوشاپ افزونه‌اي دارد كه به كاربران اجازه مي‌دهد اشيا را در لايه جديد وارد كرده و در صورت نياز بتوانند تصوير را ويرايش كنند.

گوگل داكس، پاورپوينت، Figma ،Canva و Pitch از ديگر برنامه‌هايي هستند كه به راحتي با كليپ دراپ كار مي‌كنند. كاربران همچنين مي‌توانند تصوير مورد نظر را از طريق اپليكشن كليپ دراپ انتخاب كنند و بعد از طريق روش‌هاي معمول در سيستم عامل اندرويد و iOS آنرا به اشتراك بگذارند.

علاوه بر سيستم عامل‌هاي اندرويد و  iOS، اين اپليكيشن با نرم افزارهاي مختلف در سيستم عامل ويندوز و مك هم سازگار است. كاربران به راحتي مي‌توانند تصاوير و متن مورد نظر را با برنامه بگيرند و به سرعت در اسناد يا وب‌سايت مورد نظر خود وارد كنند.

 

توسعه دهندگان برنامه ادعا مي‌كنند تاكنون بيش از 100 هزار كاربر براي دريافت نسخه بتا ثبت نام كرده‌اند. بي‌شك با توجه به اينكه نسخه بتا منتشر شده، ممكن است ضعف‌هايي هم داشته باشد.

در حال حاضر، كاربران پس از دانلود برنامه مي‌توانند پنج عكس را به صورت رايگان با برنامه منتقل كنند؛ ولي براي جابه‌جايي تعداد بيشتر عكس بايد حق اشتراك پرداخت كنند.

اشتراك ساليانه اين برنامه در حال حاضر تنها 39.99 دلار تعيين شده است. از 30 آبان ماه حق اشتراك ساليانه به 79.99 دلار در سال يا 9.99 دلار در ماه افزايش خواهد يافت.

منبع:

https://digiato.com/article/2020/10/23/%d8%a8%d8%a7-%d8%a7%d9%be%d9%84%db%8c%da%a9%db%8c%d8%b4%d9%86-%da%a9%d9%84%db%8c%d9%be-%d8%af%d8%b1%d8%a7%d9%be-%d9%88%d8%a7%d9%82%d8%b9%db%8c%d8%aa-%d8%a7%d9%81%d8%b2%d9%88%d8%af%d9%87/

گروهي از محققان دانشگاه كاليفرنيا روشي اميدواركننده براي تشخيص دو نوع از ديابت از طريق دوربين موبايل‌هاي هوشمند امروزي طراحي كرده‌اند. اين گروه خلاق ترفندي ارائه داده‌اند كه به هيچ ابزار سخت افزاري به جز يك دوربين تلفن هوشمند فعال نياز نيست و مي‌تواند حتي تا هشتاد درصد در تشخيص صحيح بيماري دقت داشته باشد.

انواع ديابت مي‌توانند براي مدت خيلي زيادي بدون علامت باشند و به همين دليل به سختي از ظاهر افراد قابل تشخيص هستند. در همين راستا «رابرت اورام» محقق ارشد اين موضوع مي‌گويد: «تا امروز هيچ ابزار غيرتهاجمي و در دسترسي وجود ندارد كه بتواند ديابت را به سادگي تشخيص دهد، و به همين دليل ما انگيزه لازم را براي توسعه اين الگوريتم به دست آورديم».

اين سيستم مبتني بر تغيير حجم‌سنجي نوري (PPG) طراحي شده؛ ترفندي كه در آن درخشش نور روي يك بافت پوستي مي‌تواند تغييرات حجم خون را نمايان كند. معمولا از PPG براي تشخيص ضربان قلب و ميزان اكسيژن خون در معاينه سرپايي توسط پزشكان استفاده مي‌شود.

 

طبق مطالعات صورت گرفته محققان معتقدند دوربين‌هاي تلفن‌هاي هوشمند مي‌توانند PPG را اندازه‌گيري كنند؛ به همين ترتيب در اقدام اول الگوريتمي مبتني بر يادگيري ماشين طراحي شده كه مي‌تواند داده‌هاي ميليون‌ها ثبت اطلاعات PPG را اندازه‌گيري كرده و متوجه شود آيا هدف كه در سلامتي كامل به نظر مي‌رسد ديابت دارد يا خير. اين شبكه عصبي تاكنون ۲.۶ ميليون مورد PPG از ۵۳ هزار نفر را ثبت كرده كه ديابت آنها تشخيص داده شده است.

با استفاده از اين الگوريتم، محققان با تاباندن نور چراغ قوه گوشي به انگشت افراد و استفاده از دوربين موبايل آزمايشاتي صورت داده‌اند. اين سيستم در هشتاد درصد موارد موفق شده به درستي ديابت را تشخيص دهد. اين الگوريتم با در اختيار داشتن شرايط جسمي فرد از جمله وزن و سن و جنسيت مي‌تواند با دقت بالاتري هم ديابت را شناسايي كند.

هنوز تحقيقات زيادي لازم است تا اين سبك از تشخيص ديابت به اپليكيشني كاربردي براي مصارف عمومي تبديل شود، اما در هر صورت ايده كلي ماجرا به شدت اميدواركننده است و شايد در آينده هر كسي بتواند در خانه خودش وضعيت سلامت اعضاي خانواده‌اش را بسنجد. محققان سخت در تلاش هستند تا ترفندهاي جديد شناسايي ديابت را جايگزين تكنولوژي‌هاي قديمي و موجود در دنيا كنند.

منبع:

https://digiato.com/article/2020/08/18/%d8%a7%d8%a8%d8%af%d8%a7%d8%b9-%d8%b1%d9%88%d8%b4%db%8c-%d8%a8%d8%b1%d8%a7%db%8c-%d8%aa%d8%b4%d8%ae%db%8c%d8%b5-%d8%af%d9%82%db%8c%d9%82-%d8%a7%d8%a8%d8%aa%d9%84%d8%a7-%d8%a8%d9%87-%d8%af%db%8c%d8%a7/

مايكروسافت در همكاري با اينتل، AMD و كوالكام از چيپ امنيتي جديدي به نام Pluton براي ارتقا امنيت كامپيوترهاي ويندوزي رونمايي كرد.

مايكروسافت مي‌گويد Pluton به شكل يكپارچه در پردازنده‌هاي آينده بكار گرفته خواهد شد و جايگزين چيپ امنيتي فعلي به نام Trusted Platform Module مي‌شود. به گفته مايكروسافت، Pluton از همان فناوري‌هاي امنيتي بكار رفته براي محافظت از كنسول‌هاي Xbox استفاده مي‌كند.

Pluton براي مسدود كردن نفوذ غيرقانوني به سخت افزار كامپيوتر و جلوگيري از سواستفاده هكرها از آسيب‌پذيري امنيتي پردازنده‌ها مثل Spectre و Meltdown طراحي شده است. مايكروسافت اميدوار است با استفاده از اين چيپ در پردازنده‌هاي آينده به شكل يكپارچه، هك كردن كامپيوترهاي ويندوزي را بسيار سخت‌تر كند. مايكروسافت اضافه مي‌كند كه قابليت امنيتي «بيت‌لاكر» و Windows Hello در آينده از اين چيپ استفاده خواهند كرد.

 

مايكروسافت مي‌گويد ايكس‌باكس وان از چيپ امنيتي مشابه Pluton بهره مي‌برد و همين مساله باعث شده تا هك كردن آن براي اجراي بازي‌هاي كپي غيرممكن شود. مايكروسافت مي‌گويد با كسب تجربه از قابليت‌هاي امنيتي ايكس باكس وان و همچنين همكاري با اينتل، چيپي براي PCها ساخته كه مي‌تواند مسيرهاي نفوذ به سخت افزار را مسدود كند.

Pluton در واقع نسخه تكامل يافته چيپ امنيتي TPM است. مايكروسافت مي‌گويد با بكارگيري اين چيپ درون پردازنده مي‌توان يك چيپ TPM بهتر، قوي‌تر، سريع‌تر و منسجم‌تر ساخت. مايكروسافت براي ساخت اين چيپ با اينتل، AMD و كوالكام همكاري كرده و اين يعني امكان آپديت كردن آن از طريق كلاود وجود دارد. مايكروسافت مي‌گويد اين چيپ ماهانه و از طريق برنامه پچ سه‌شنبه (Patch Tuesday) بروزرساني‌هاي امنيتي را دريافت خواهد كرد.

مايكروسافت تاريخ عرضه دقيق چيپ Pluton را اعلام نكرده، ولي اينتل، AMD و كوالكام از حالا وعده بكارگيري آن در پردازنده‌هاي آينده را داده‌اند. مايكروسافت مي‌گويد امكان درست كردن كامپيوترهاي شخصي‌سازي شده با استفاده از اين چيپ وجود دارد و از سازگاري آن با لينوكس در آينده خبر داده است.

منبع:

https://digiato.com/article/2020/11/18/%d8%b1%d9%88%d9%86%d9%85%d8%a7%db%8c%db%8c-%d9%85%d8%a7%db%8c%da%a9%d8%b1%d9%88%d8%b3%d8%a7%d9%81%d8%aa-%da%86%db%8c%d9%be-%d8%a7%d9%85%d9%86%db%8c%d8%aa%db%8c-pluton/

اتومبيل‌هاي خودران تقريبا در اول راه قرار دارند و هنوز به صورت تجاري چندان مورد استفاده قرار نمي‌گيرند. اما حالا به تازگي يك استارتاپ توانسته براي اولين بار در آمريكا مجوز استقرار سرويس تحويل كالا مبتني بر ماشين‌هاي خودران را دريافت كند.

چندين ماه پيش استارتاپ «Nuro» توانست در كاليفرنيا براي تست سرويس ماشين‌هاي خودران مجوز بگيرد و حالا تبديل به اولين شركتي شده كه مي‌تواند در اين ايالت به صورت تجاري سرويس خود را ارائه دهد. سازمان وسايل نقليه موتوري كاليفرنيا (DMW) براي استقرار وسايل نقليه خودران Nuro در اين ايالت، مجوز صادر كرده و با توجه به اين مجوز، Nuro مي‌تواند فعاليت‌هاي تجاري سرويس خود را آغاز كند.

طبق اعلام Nuro، اين استارتاپ در آينده نزديك تحويل محموله‌ها با استفاده از ماشين‌هاي خودران خود را در شهرهاي «سان ماتيو» و «سانتا كلارا» كاليفرنيا آغاز خواهد كرد. اين استارتاپ براي سرويس خود با يك خرده‌فروشي قابل اطمينان همكاري مي‌كند.

در حالي كه بسياري منتظر شروع بكار ماشين‌هاي خودران «R2» اين استارتاپ هستند، Nuro ابتدا براي ارسال محموله‌ها از ناوگان متشكل از تويوتا پريوس خودران استفاده خواهد كرد و سپس R2 به صورت تجاري مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

 

با توجه به شيوع ويروس كرونا، مردم در بسياري از كشورهاي جهان از جمله ايالات متحده آمريكا اجناس موردنيازشان را به صورت آنلاين خريداري مي‌كنند و ارسال آن‌ها از اهميت بالايي برخوردار است. در همين راستا تاييديه اخير براي Nuro بسيار مهم است و به نفع آن خواهد بود.

تقريبا روزانه ۱۵۰۰ نفر در اين دو شهر كاليفرنيا به كرونا مبتلا مي‌شوند و بسياري از آن‌ها نمي‌خواهند با مراجعه به مغازه‌ها، به اين بيماري مبتلا شوند. به همين دليل بسياري از آن‌ها به سراغ خريد آنلاين مي‌روند و ماشين‌هاي خودران Nuro مي‌توانند خريدها را تحويل آن‌ها دهند.

ماشين‌هاي خودران در سال‌هاي اخير پيشرفت زيادي را تجربه كرده‌اند، اما هنوز نتوانسته‌اند مجوز بگيرند و در خيابان‌ها حضور ندارند. شايد دريافت مجوز توسط Nuro باعث شود سال آينده ميلادي ايالت‌هاي بيشتري در آمريكا و همچنين اروپا ميزبان سرويس‌هاي مبتني بر ماشين‌هاي خودران باشند.

منبع:

https://digiato.com/article/2020/12/27/%d8%a8%d8%b1%d8%a7%db%8c-%d8%a7%d9%88%d9%84%db%8c%d9%86-%d8%a8%d8%a7%d8%b1-%d9%85%d8%ac%d9%88%d8%b2-%d8%aa%d8%b1%d8%af%d8%af-%d8%ae%d9%88%d8%af%d8%b1%d9%88%d9%87%d8%a7%db%8c-%da%a9%d8%a7%d9%85%d9%84/

شارژدهي دستگاه‌هاي الكترونيكي از اهميت بالايي برخوردار است، اما هميشه افزايش ظرفيت باتري محصولاتي مانند لپ‌تاپ‌ها راهكاري مناسبي نيست چرا كه كاربران لوازم باريك و سبك مي‌خواهند. حالا اينتل با هوش مصنوعي و پردازنده كمكي به نام «Clover Falls» مي‌خواهد شارژدهي لپ‌تاپ‌ها را افزايش دهد.

اينتل در بيانيه‌اي از يك تراشه همراه و كمكي امن رونمايي كرده كه از طريق هوش مصنوعي، كامپيوترها را امن‌تر و هوشمندتر مي‌كند. اين كمپاني اميدوار است با تراشه‌هاي مبتني بر هوش مصنوعي، لپ‌تاپ‌ها را هوشمندتر كند و شارژدهي آن‌ها را هم افزايش دهد.

اين شركت از زمان راه‌اندازي پروژه «Athena» كه البته هم اكنون با نام «Intel Evo» شناخته مي‌شود، به دنبال افزايش شارژدهي باتري لپ‌تاپ‌ها بوده. در حال حاضر اينتل اطلاعات زيادي درباره نحوه عملكرد پردازنده كمكي Clover Falls منتشر نكرده و تنها به مواردي مانند تنظيم ميزان روشنايي نمايشگر با توجه به اينكه كاربر در جلوي آن قرار دارد يا خير، اشاره كرده. زماني كه كاربر از نمايشگر دور شود، نور آن كاهش مي‌يابد تا شارژدهي لپ‌تاپ بيشتر شود.

در حال حاضر نمي‌دانيم تراشه كمكي Clover Falls چه ويژگي‌هاي جديدي به لپ‌تاپ‌ها اضافه مي‌كند، اما امكان افزودن طيف گسترده‌اي از امكانات به آن‌ها وجود دارد.

 

در حالي كه اين تراشه مي‌تواند تغييرات قابل توجهي در لپ‌تاپ‌ها ايجاد كند، در حال حاضر نبايد براي آن هيجان‌زده باشيم. اينتل در بيانيه‌ خود از استفاده اوليه از آن در لپ‌تاپ‌هاي تجاري خبر داده، بنابراين مدت‌ها طول مي‌كشد تا وارد لپ‌تاپ‌هاي عادي شود. ظاهرا لپ‌تاپ‌هاي سري «لتيتود» دل اولين محصولاتي باشند كه سيليكون جديد را ميزباني مي‌كنند.

اينتل براي پردازنده كمكي خود رويكرد مبتني بر پلتفرم را در پيش گرفته و آن به عنوان بخشي از پلتفرم Evo ارائه مي‌كند. كمپاني‌هايي مانند دل، ايسر، ايسوس، اچ‌پي، لنوو و حتي سامسونگ بخشي از اين برنامه هستند، بنابراين در آينده محصولات آن‌ها با پردازنده كمكي Clover Falls از راه مي‌رسند.

 

اينتل با اين پردازنده كمكي مي‌تواند بهتر با مك‌هاي مجهز به چيپ M1 رقابت كند. مك بوك اير و مك بوك پرو ۱۳ اينچي با تراشه اپل M1 شارژدهي بالايي دارند و همچنين عملكرد فوق‌العاده‌اي از خود نشان مي‌دهند. بنابراين اينتل با لپ‌تاپ‌هايي كه برند Evo را يدك مي‌كشند، مي‌تواند در بازار حرف‌هايي براي گفتن داشته باشد.

در حال حاضر نمي‌دانيم تراشه Clover Falls تا چه اندازه روي شارژدهي باتري تاثير مي‌گذارد، اما اگر بتواند شارژدهي مشابه با مك‌هاي مجهز به M1 داشته باشد، قطعا يك پيروزي بزرگ براي اينتل رقم خواهد زد.

منبع:

https://digiato.com/article/2020/12/22/%d9%be%d8%b1%d8%af%d8%a7%d8%b2%d9%86%d8%af%d9%87-%d9%87%d9%88%d8%b4-%d9%85%d8%b5%d9%86%d9%88%d8%b9%db%8c-clover-falls-%d8%a7%db%8c%d9%86%d8%aa%d9%84

حالا كه توليدكنندگان محتوا در اوج قدرت به سر مي‌برند و ويديو به محور اصلي شبكه‌هاي اجتماعي تبديل شده، توسعه‌دهندگان هم در تلاشند كه نيازهاي رو به افزايش اين حوزه را برآورده كنند. InVideo سرويس تحت وبي است كه روي ويرايش آنلاين دست گذاشته، و تلاش كرده تجربه نرم‌افزارهاي سنگين ويرايش ويديو را به شكلي قابل دسترس براي همه از طريق وبسايت ارائه كند.

اما واقعا مي‌شود روي يك اپليكيشن تحت وب به اندازه يك نرم‌افزار ويرايشگر ويديو حساب باز كرد؟ بگذاريد با بررسي امكانات InVideo به پاسخ سؤال برسيم.

InVideo شعار تبليغاتي‌اش را چنين جمله‌اي انتخاب كرده: در عرض 5 دقيقه ويديوهاي حرفه‌اي بسازيد. پنج دقيقه اغراق‌آميز است، اينطور نيست؟ شايد، ولي در مورد ويديوهاي حرفه‌اي مي‌توان به آن‌ها بابت انتخاب چنين شعاري حق داد چرا كه InVideo آرشيو بسيار خوبي از قالب‌هاي آماده حرفه‌اي دارد كه بدون تلاش زيادي از سمت شما به خروجي‌هاي حرفه‌اي منتج مي‌شوند.

مهم‌ترين مزيت InVideo نسبت به يك نرم‌افزار سنگين ويرايشگر همين است، تعدد قالب‌هاي آماده كه شامل 3500 تصوير و ويديوي استوك، موسيقي و افكت‌هاي صوتي مي‌شوند و براي استفاده رايگانند (البته تا يك جاي مشخص). ساخت يك ويديو در InVideo سه مرحله دارد: 1. انتخاب قالب 2. شخصي‌سازي و اديت 3. گرفتن خروجي و اشتراك‌گذاري.

براي اين كار توسعه‌دهندگان سرويس انواع قالب آماده براي استوري و پست اينستاگرام، ويديوي افقي يوتيوب، استوري‌هاي فيسبوك، پست‌هاي لينكدين و چندين شبكه اجتماعي ديگر را برايتان آماده كرده‌اند كه فقط كافيست بينشان بگرديد يا در فيلد جستجو كليدواژه مدنظرتان را وارد كنيد تا به انتخاب ايده‌آل‌تان برسيد. نكته خوب اينجاست كه همه محتواي ارائه شده در InVideo عاري از كپي‌رايت هستند و مشكلي در نشر برايتان به وجود نمي‌آورند.

منبع:

https://digiato.com/article/2020/12/17/%d9%88%db%8c%d8%b1%d8%a7%db%8c%d8%b4-%d9%88%db%8c%d8%af%db%8c%d9%88-%d8%a2%d9%86%d9%84%d8%a7%db%8c%d9%86-%d8%a8%d8%a7-invideo/